In gedachten ga ik terug naar 2007, je was ziek en ging dood.
Mijn moeder en mijn beste vriendin in drie weken was het voorbij, je liet ons gaan maar ook jouw mooie huisje in Frankrijk, een plek waar we 20 jaar lang op vakantie, ook toen we allang niet meer onder één dak woonden.
We hebben er gepraat, gelachen, gewandeld, gezwommen en ik heb er mijn grootste liefdesverdriet overwonnen.
In de pure wanhoop van dit verdriet verkochten we het huisje, we wisten en konden niet beter op dat moment.
Levens veranderen en vriendschappen ook, dit is spijtig maar ook de loop van het leven.
De laatste paar jaar doe ik het alleen, met veel liefde en plezier en nu is het over!
Niet mijn keus, wel mijn beslissing, ik ga een oplossing zoeken en een manier om toch weer een mooi plekje te creëren zoals mijn moeder ooit heeft gedaan.
Het is mij teveel geworden door allerlei omstandigheden die mee veranderd zijn.
Gelukkig ben ik in april begonnen als makelaar dat gaat de goede kant op maar heeft nog tijd nodig om zich verder te ontwikkelen, ik zit in ieder geval dicht bij het vuur.
Langzaam vormt er een nieuw plan.
En komt er een nieuwe Les Pourettes, kleiner en overzichtelijker.
Via deze blog ga ik jullie op de hoogte houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten