Zoeken!

Nog 4 maanden dan moet ik iets anders gevonden hebben en daarbij zoek ik ook financierders, 450 mailtjes verstuurd wat in totaal een kleine 10.000 euro heeft opgeleverd tot nu toe, de obligaties die 2% rente opleveren zijn het meest gewild.
Ik voel iets van teleurstelling ik had verwacht dat er meer mensen een kleine donatie zouden doen, dit zet me ook aan het denken het doet mij even wankelen.
Gelukkig zijn er ook echt super mooie en goede reacties en acties en worden spullen te koop aangeboden er worden foto's verkocht en dat allemaal voor mij! Zo lief.

Ik wik en weeg, het is druk in mijn hoofd en ik heb nog maar 4 maanden.

Ik ga kijken naar dit huisje.

Hier vlakbij, super schattig en landelijk gelegen, daar aangekomen is het eigenlijk een ruïne, er is geen water of elektriciteit dat moet dan aangelegd worden, de vraagprijs is hier veel te hoog voor dus op naar de volgende.

Binnen aangekomen..............................

Ik zoek weer vrolijk verder, nou ja vrolijk, ik zie een prachtige oude hangar verloren in het land staan, achterhaal de naam van de eigenaresse en ga bij haar langs, het huis staat leeg, de buren weten niet waar ze is en voorlopig houdt ook die zoektocht op.

Tijdens de koffie bij vrienden bieden ze mij indien nodig een sta-plek voor een caravan aan en dat geeft lucht, het gevoel dat ik en de dieren niet ergens op drie hoog komen maar in ieder geval een plek hebben doet mij verschrikkelijk veel goed.

Voor mijn gevoel heb ik nu tijd om te zoeken naar wat ik echt wil om een mooie doorstart te maken.

Ondertussen loopt de crowdfunding door en zoek ik door, echt het komt goed maar het heeft misschien iets meer tijd nodig dan ik wil en daar moet ik het mee doen.

Voor geïnteresseerden volg deze link.

https://documentcloud.adobe.com/link/track?uri=urn%3Aaaid%3Ascds%3AUS%3A06761e66-cff1-45c4-a3f1-e08d69a69d83

Voor mensen met ideeën laat het horen, ik kan wel een helpende hand gebruiken.

 Keep the faith.

Doorbijten.

Het is mijn mantra geworden, nog even doorbijten.
Ik zeg het een paar keer per dag tegen mezelf, ik heb geen keus, ik ben moe en bij vlagen verdrietig maar ik moet nog even doorbijten.
Ieder huis wat rond de 50.000 euro kost in de buurt heb ik gezien, allemaal worden ze afgekeurd, ik besef me dat ik zoek naar waar ik nu woon, de verbintenis met deze plak is zo groot ik moet er afstand van nemen.
Groeien is ook loslaten.
Sinds dat besef er is gaat het beter, ik onderzoek wat ik nu echt wil, een plek waar ik alleen nog maar tussen 6 plankjes weg ga.
De huizen in die prijsklasse zijn nog net geen bouwvallen, of loopt een weg langs, of er zijn teveel buren of ze bestaan niet, lok advertenties van makelaars zijn vrij normaal in Frankrijk.
Ik besluit geen huis meer te zoeken maar een plek, een terrein.

Ondertussen loopt het contact met Chris van STOA heel erg goed, hij heeft verstand van crowdfunding en van geld, ik heb hem op dit moment nodig voor zijn know-how maar ook om mij zo nu en dan moed in te spreken, de paniek weg te halen. Ik ben hem daar dankbaar voor en zeg tegen mezelf, nog even doorbijten.

Er zijn veel (oude) vrienden die als een deken van liefde voor me zijn dat doet me goed, ik heb het nodig, ik heb hun nodig.

Ik onderzoek van alles, wat kost een elektriciteitsaansluiting, wat kost een terrein, wat kost een stacaravan en ga zo maar door.
Langzaam ontstaat er een beeld, een begroting en een nieuwe toekomst.

Morgen naar de gemeente, ze willen graag helpen en dat kunnen ze nu door een terrein te vinden.
Nog even doorbijten.

Ondertussen, wees lief voor elkaar.